Afscheid van een lamaland. :)

Hola!!

Het is vandaag vrijdag, over twee weekjes heb ik net voor het eerst in 10 maanden terug in mijn eigen bedje geslapen.

Echt heel raar dat het einde van mijn avontuur nu zo dicht bij komt...Waarschijnlijk voor de laatste keer, wil ik jullie nog even meenemen op reis. Want dat was het eigenlijk wel, 10 maand op reis. :)

Zoals ik dus al zei had ik dus kunnen regelen mee te gaan naar het kuststadje Piura. Dat was echt een heel geslaagd reisje! Ik wist er helemaal niet veel over op voorhand, dus het was voor mij echt een verrassing dat we ook nog een ander stadje, Tumbes gingen en van daaruit is het super kort naar de Ecuadoriaanse grens. Ik ben dus in mijn derde Latijns-Amerikaans land geweest. JOEHOE. :) (weliswaar alleen net over de grens). Toch zagen we echt al verschillen. (bv. ander ijsjeskarretjesmerk (in ecuador was er ola-ijs, iets dat in Peru echt niet bestaat! :) ) )Ik zat 6 dagen aan de kust, kon dus de hele tijd in short en t-shirt rondlopen, kon genieten van heerlijke visgerechten, bracht een stranddagje door, hield een minikrokodil vast en nog heel veel meer!

Er was echter 1 grote domper aan het reisje... Toen ik terug naar huis ging, hebben ze in Lima mijn handtas gestolen. Ik vind het altijd het veiligst alles bij me te hebben en was er rots van overtuigd dat IK toch NOOIT bestolen zou worden. Maar kijk, zeg dus nooit nooit... Mijn grootste verlies is mijn fototoestel, maar het doet ook pijn mijn peruaanse tas en geldbeugeltjes kwijt te zijn... Het verhaal kreeg nog een raar staartje, de boef kreeg zeker en vast een of ander schuldgevoel en heeft nog vele dingen (zoals mijn paspoort, bankkaarten, een emotioneel boekje,...) teruggebracht via een locker in een supermarkt... Er bestaan dus blijkbaar ook nog goede slechte mensen?!

Thuis van dit reisje, wachtte me al meteen een ander avontuur. Suzanne en Evelien (2 andere Belgische AFS-meisjes) wouden graag Huaraz leren kennen. Door mijn mama haar gastvrijheid mochten ze in mijn huis blijven slapen en zochten we dus een hele planning uit voor hun weekje Huaraz. En dankzij hen heb ik dus toch nog 1 van mijn twee laatste Perudromen kunnen waarmaken --> Een besneeuwde berg beklimmen!! Het was de pisco dan nog wel, genaamd naar een Peruaanse likeur waarmee je heerlijke Pisco Sours kan maken! :) De trek was echt schitterend, maar zeker en vast heeel vermoeiend! Het was een trek van 3 dagen, een korte wandeling de eerste dag naar het basiskamp. De tweede dag wandelden we ongeveer 21 uur, je kan je voorstellen hoe uitgeput we terug in het basiskamp aankwamen. Maar we hebben het gehaald, we hebben op de top gestaan!! De derde dag was terug een korte wandeling naar het beginpunt. Het was zeker de moeite, sneeuw is echt iets super mooi, maar daarna had ik toch echt geen zin meer nog eens zo lang te gaan stappen...

Ik ben ook nog een weekend in Lima geweest voor vaderkesdag. Altijd tof weer even in de hoofdstad te vertoeven, met mijn broers en zo. Dat was echt nog een perfect weekend, alles liep goed. Mijn zusje (die wel eens haar kuren kan hebben) deed heel vriendelijk, mijn mama maakte het hele weekend super lekkere visgerechten, we gingen naar een heel goedkope shoppingstraat, ik zag mijn vriendinnetje Anie terug,...

Nu ben ik dus heel rustig in Huaraz mijn laatste twee weekjes aan het doorbrengen. Hoewel rustig... mijn hoofd wordt af en toe een beetje gek van iedereen die ik nog wil zien en alles wat ik nog wil kopen... En hoewel iemand me zei dat ik me niet te veel bezig moet houden met afscheid nemen, zijn er toch nog veel mensen die ik graag een laatste knuffel wil geven... Zaterdag wordt mijn laatste avondje Tambo (DE huaraz disco) en dan dinsdag en woensdag mijn twee laatste dagjes school , en dan de volgende zaterdag ga ik wrs al naar Lima om dan woensdag 15 juli helemaal klaar mijn vliegtuig te nemen...

Echt eng.

Ik post wel nog eens een laatste bericht om ook afscheid van jullie te nemen, trouwe lezertje, haha. :)

Bon, ik hoop dat iedereen goede punten terug heeft gekregen en ik wens jullie allemaal een heel toffe vakantie toe!

Nu echt tot heel binnenkort...

Heel veel liefs

Chau

Ruth

Lama's zijn echt superzacht!!