Ola,
Ik had jullie enkele blogberichten geleden beloofd dat ik jullie ging vertellen over mijn geliefde gekleurde Peruaanse dametjes. Ik moet er trouwens echt een naam voor vinden, als iemand suggesties heeft?
Vooral in de bergen zijn ze schitterend, en vooral op zondag, dan halen ze hun mooiste kleren uit de kast.
Ik vroeg onlangs aan mijn ouders waar ze hun kleren kopen, want ik wil me zelf heel graag zo een outfit aanschaffen. Blijkt dat velen kun kleren zelf maken en ook kleuren. Schitterend toch!
Hun cultuur verschilt ook wel van de gewone peruanen. Zo worden ze toegewezen aan een jongen als ze 14 zijn en dan wonen ze er ook bij. Maar trouwen gebeurt gelukkig pas later, als je begrijpt wat ik bedoel. Hoewel toch niet zo gelukkig, velen hebben al kindjes op 16/17.
Het is ook helemaal niet moeilijk voor de jongens om te zien wie nog te veroveren valt en wie niet. De rasechte dragen hoeden. Is het een hoed met bloemen dan is het meisje vrij of weduwe. Een hoed zonder bloemen wil zeggen dat ze getrouwd is. Ze dragen ook bloemen in hun hoeden als ze op uitstap naar de stad gaan.
Toen ik vorig weekend ging wandelen met mijn ouders in een oude wijk zag ik weer veel vrouwtjes en durfde ik weer niet echt foto's te trekken. Wanneer ik het dan vroeg aan hen, zeiden ze steevast 'No'. Mijn papa vertelde dat velen van hen een beetje gek zijn, ze denken dat als je een foto van hen trekt, je hun ziel wegneemt...
Maar eentje zag het toch meer economisch en zei 'Si, para cinco soles'. (Uiteindelijk is dat maar een euro en een beetje maar het is het principe.)
Vooral ook de kindjes in die pakjes zijn om op te eten!
Het jammere is dus wel dat ik dus vrouwtjes die graag van vooraan had willen trekken, stieken van op hun rug moest trekken...
Hun kleren wassen ze in de rivier en drogen ze in de bomen. :)
Bon, dit was het ongeveer.
Ik wil me nu al excuseren voor mogelijke onjuistheden in mijn verhaal.
Met mij gaat alles nog steeds goed. Vandaag ben ik een grote bergwandeling gaan maken met mijn papa en zag ik heel mooie meren!
Nu woensdag, 8 oktober, ga ik op eindejaarsreis met mijn klas naar Cuzco en ga ik dus MachuPicchu bezoeken! Joepi. :)
Ook nog, voor diegenen die denken dat het hier nooit regent, mispoes, ik denk dat het regenseizoen hier begonnen is en na zes uur regent het hier nu ongeveer elke dag. Gelukkig schijnt 's morgens de zon wel altijd!
Hou jullie goed!
Ruth
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Beste Ruth
Geniet maar van dit prachtige stukje geschiedenis boven de Urubamba. En vooral... blijf erover schrijven. Dan kunnen we mee genieten.
Mvg
Hendrik Provost
Ja Ruth, Reindert hier eh.
Wat prachtig van die kolibri zeg! Misschien kan je deze wel eens vastleggen als ie ter plekke blijft hangen... En tip: vraag eens aan je papa een verrekijker voor je kermis, dan kan je ze beter determineren!
Wat een leuke foto's van de Peruviaanse vrouwen. Prachtige stoffen en kleuren. Het zijn net popjes. Geen snoeppopjes hè Ruth, toch maar niet opeten dan! Ik heb op reis ook al heel wat zielen via achterwaartsdekkende posities gestolen maar ik voel me er niet schuldig over. Fotografeer maar veel voor ons en voor jou later. Hele goede reis naar Machu Pichu!!! Liefs, Lari
Hey,
prachtige foto's. Die vrouwen hebben mooie kleren aan. Hoe was het op schoolreis? je hebt waaeschijnlijk je klasgenoten beten leren kennen. Je maakt nog al wat mee hé. Je zal die 10 maanden van je leven niet vergeten. Maar het is natuurlijk nog lang niet gedaan.
Geniet er maar van.
Groetjes Eva
Een reactie posten