Wat een maand!

Dag allen!

Laat ik jullie nog even meenemen naar het verre Peru.

Nadat ik ongeveer een maandje in het weeshuis heb gewerkt, heb ik afscheid genomen van de kindjes daar en me klaargemaakt voor mijn mini-intercambio. Jaja, intercambio in intercambio.

AFS Peru organiseert voor al zijn studenten een 15-daagse in een andere stad, bij een nieuwe familie. Mijn bestemming was Chincha, een stadje in de Zuidkust. Mijn familie bestond uit een mama van 28, een zusje van 6 en een papa van 50. Een beetje een rare combinatie mss, maar het was echt heel aangenaam in hun huis te wonen. Alles was super relaxed, ontbeed terug in mijn pyjama,... Chincha is een kuststadje, wat er op neer komt dat ik in 15 dagen 1 keer een broek heb aangedaan en 1 keer een trui. :) Echt heerlijk was het elke dag warm te hebben. Ik heb daar de stadjes in de buurt bezocht, zoals Ica. De attractie daar is de Huacachina, een oase in de woestijn waar we met een autotje gingen doorcrossen en van de zandheuvels gingen we op een sandboard op onze buik naar beneden. Echt heerlijk!Ander stadje was Pisco, vrij verwoest nog door een aardbeving die er vorig jaar plaatsvond. Daar is de attractie Paracas, dit is een natuurgebied waar je boottochtjes kan doen en duizenden vogels en zeelobben of zo en ook pinguinetjes kunt zien. Heel mooi ook! Ik heb daar in Paracas ook een weekend doorgebracht bij een rijke hollandse familie en daar heb ik een beetje proberen wakeboarden (lukte me niet echt) en ook beetje gekite. Heel tof.
In Chincha was ook een andere Belg, Andries, heb dus veel met hem opgetrokken. Was wel tof nog eens echt alles te kunnen zeggen wat je denkt, in je eigen taal! Er was ook eens een groot optreden in openlucht in Chincha en echt grappig nadat alle Peruanen een beetje bier ophebben beginnen ze allemaal te dansen, heel tof ook!

Ik moet jullie ook inlichten dat ik toen ik terugkwam van Chincha niet langer in het hotel kon wonen. De week voor ik vertrok riep mijn mama me bij haar en zei me dat ik beter van gezin kon veranderen... Ze zei dat ik beter in een echt huis kon wonen en broers of zussen kon hebben, maar aan AFS gaf ze als reden dat ik teveel wou weggaan en dat ze het daar niet zo goed kon vinden... Moet zeggen dat me dat toch echt een beetje pijn deed, het leek of lijkt dat ze me echt niet meer in haar huis wou, nja... Omdat er nog niet dirrect een nieuwe gezin gevonden werd, woonde ik een week bij de AFSverantwoordelijke hier in Huaraz. De andere AFS-er, de canadees, woont daar ook. Maar de familie daar woont momenteel in Lima voor de vakantie en alleen de mama was er in de week om te gaan werken, de hele dag. Kwam er op neer dat er nooit eten was, zelf geen ontbijt. We waren dus met ons tweetjes heel zelfstandig. De mama, wanneer ze er dan was, was echt heel onvriendelijk dus heb ik dan beslist dat we beter even Huaraz en dat huis en de kou en regen ontsnapten.

We, de Canadees en ik dus, hebben dan snel een reisje gepland naar de Noordkust, naar de zon. 2 steden hebben we bezocht, Chichlayo en Trujillo. Het was echt een heel geslaagd reisje. In beide steden spraken we af met andere AFS-ers die ons hun stad wat leerden kennen. Deze twee steden zijn ook veel moderner dan Huaraz. Ik dronk dus Starbuckskoffie, ging naar de cinema, at pizzahut, liep terug rond in een reuzesupermarkt (ik vind dat echt heerlijk :) ),... We zijn ook veel naar de zee geweest en hebben veel vissers in typische bootjes gezien en hebben ook weer wat bijgeleerd over de Peruaanse Pre-inca cultuur. We gingen ook naar een groot feest voor de 14de februari, hier niet alleen de dag van de liefde maar ook van de vriendschap. En ik heb de laatste dag zelfs een surfles van twee uur genomen. Ik vond dat echt super, ik kon nog niet veel maar heb toch het gevoel gehad van recht te staan op het water, weliswaar alleen na een minigolfje. Vooral Trujillo vond ik heel mooi, er zijn daar nog veel huizen uit de koloniale tijd, echt prachtig, met de houten balkonnetjes en alles in okergeel of blauw of oranje,... Weet al hoe ik wil dat mijn huis eruit ziet!

Niet alleen alles wat ik gezien heb en warmte vond ik super, vooral ook gewoon het feit van het rondreizen. Het volledig onafhankelijk zijn en vooral de vele mensen die je aanspreken, je willen helpen, je goede hostelletjes voorstellen, geinteresseerd zijn in je verhaal,... Echt, ik ben nog niet klaar met reizen! :)

Gisteren ben ik dan terug aangekomen in Huaraz en gisterenavond werd ik naar mijn nieuw gezin gebracht. Op het eerste zicht heb ik het echt goed getroffen. Het gezin bestaat uit: een papa, een mama (werkt en slaapt wel 4 dagen op 7 in de mijn), een zus van 13, een broer van 19 en een van 22 ( zij studeren wel in Lima...), een meid en een hond. Maar het lijkt me echt een warm en normaal gezin! Het enige nadeel is dat ik wel een beetje uit Huarazcentrum woon en niet meer al wandelend de stad in kan...

Goed, dit was echt een reuze boterham... Mijn excuses daarvoor, maar nu zijn jullie toch terug mee!

Mijn vakantie is hier trouwens nog niet gedaan! De 23ste staat er nog een reisje naar het Zuiden op mijn plan, Arequipa en Puno. Ik ga het titicacameer zien. Joepi! :)

Conclusie: Nadat ik het een beetje moeilijk had bij de gezinsverandering ben ik momenteel weer gelukkig dan ik deze kans heb gekregen en een jaartje weg van alles Peru en mezelf kan ontdekken!

Hoop dat met jullie ook alles goed gaat, de resultaten een beetje meevallen en met veel goede moed het nieuwe semester ingaan!

Heel veel liefs

Ruth